"Bu Kapı Yokluk Kapısıdır, Varlık Elbisesi İle Girilmez. Varmısın Ki, Yok Olmaktan Korkuyorsun. Yokluğu Görünce Yüz Çevirme Allah Aşkı Yokluk İe Bulunur!" (El-Aziz İrfan Ocağı)

Devamlı Huzur

Gönül Hakk’ın evidir. Gönül temizlenirse oraya Hak’tan gayrının muhabbeti sokulmazsa ve gayrıya varlık verilmezse Hak tecelli eder. Yalnız şekil vermeden, zatını düşünmeden hep hayret üzere olmalıdır. Misalen nasıl ki güneş bitkileri ısı ve ışığıyla olgunlaştırırsa, devamlı gönülden huzur edende feyz ve nur ile olgunlaşır. "Hakk’a teveccühe devam ile feyzler ve bereketler öyle akar ki, batın aşkı ilahi nurları ve keyfiyyetleri ile dolar ve taşar." (Mazhar-ı Can-ı Canan Hz.) Kalbi lüzumsuz düşüncelerden korumaya ve nefy ü isbâtın mânâsını kalpte muhâfaza etmeye “Nigâh dâşt” denir.

“Dostun kapısına gelmek sana elbet farz olur,
İçeri yer bulamazsan, kapı eşiğinde dur.”

Devamlı huzur kazandığının alameti Muhyiddin Arabi Hazretlerine göre uykuda dahi Allah’u Teâla’dan gaflet olmadığı vakit ele geçer. Bize göre bu huzur, uyukudan uyandığında kalbin agâh, yani Hak’la buluyorsa, ele geçmiştir. Mevlana Molla Cami Hazretlerine göre ise, kalbine yöneldiğinde kalbini Zatı Teâla’yı müşahede eder bulursa bu daimi huzurdur. (Abdullah Dehlevi Hz.)

“Bir an bile gafleti yakışmaz O dilberin,
Belki sana bakar da senin olmaz haberin.
Otuz yıllık tecrübeyle şüphesiz söyler Hakani,
Bir an Allah ile olmak değer mülkü Süleymani.”

Huzurdan ayrılanı yani Allah’tan gafil olanı yumurtanın beyazının sarısını kapladığı kapladığı gibi şeytan ve nefs onu kaplar. Onun için arasıra kişi kendini muhasebe etmelidir. Muhasebe, murakabeye (huzura) götüren bir sebeptir! Vakte hâkim olmak, onu iyi değerlendirmek, sık sık nefsini hesâba çekerek her ânını mânevî uyanıklık içinde geçirmeye gayret etmeye “Vukūf-i zamânî” denir. “Bizim yolumuzda olan kimse, düşünüp araştırır kendini hesaba çekip bakar, geçmiş zamanı gaflet ile mi, huzur ile mi geçti? Eğer huzur ile geçmişse, o kimse vakiti değerlendirmiştir. Allah’u Teâla’ya hamd etsin. Eğer geçen zaman gaflet ile geçmiş ise o kimse vaktini zayi etmiştir. Yapacağı iş, geleceği için tedbirli olup tövbe etmektir. Bütün işlerde niyeti düzeltmek çok mühimdir. Her ne hal olursa olsun, bihassa namazda huşu ve hudu halinde bulunmak zevkle ve gözyaşı dökerek namaz kılabilmek, helal lokma yemeye, Allah’u Teâla’yı hatırlayarak yemeği pişirmeye ve yemeği Allah’u Teâla’nın huzurunda imiş gibi yemeğe bağlıdır. Abdesti de Allah’u Teâla’nın huzuruna imiş gibi alacaksın ve namaza başlarken iftitah tekbirini kimin huzurunda durduğunu bilerek, düşünerek söyleyeceksin.” (Şah-ı Nakşibendi Hz.)

Daima Cenab-ı Hakk’ın huzurunda olma bilinci insanın meleklerin nitelikleriyle vasıflanmasına sebeb olur. İnsan huzurda iken bu hal hiç bitmesin derse o an ruhen miraçtadır işte vuslat budur! Gündelik zahiri işlerimizi yaparken şu işi yapana kadar huzur yapayım demeli o iş bitince şu işi yapana kadar diyerek huzura devam etmeli. Ya da yürürken şu ağaca kadar huzur yapayım ondan sonra şu ağaca kadar deyip devam etmeli ki huzur meleke halini alsın.

Her Kelime-i tevhîd zikrinin ardından; ““İlahi ente maksudi ve rızake matlubi” Allâhʼım! Maksadım Sen’sin, gâyem Sen’in rızânı kazanmaktır.” cümlesini söylemeye “Bâz geşt” denir. Ve “Kişi unutmak istemedi ama elinde olmadan unuttu, o zaman şu mübarek kelime ki “İlahi ente maksudi ve rızake matlubi” dediği anda arada unuttuğu zaman dilimi ortadan kalkar. Yani hiç unutmamış olur.” (M. Mazhar Harput-i Efendi Hz.)

Onlar (Sahabe-i Kiram) bir ortağın diğer bir ortağı hesaba çekmesi gibi nefislerini hesaba çekerlerdi. Muhasebe, murakabeye (huzura) götüren bir sebeptir!

Bütün işlerde niyeti düzeltmek çok mühimdir. Her ne hal olursa olsun, bihassa namazda huşu ve hudu halinde bulunmak zevkle ve gözyaşı dökerek namaz kılabilmek, helal lokma yemeye, Allah’u Teâla’yı hatırlayarak yemeği pişirmeye ve yemeği Allah’u Teâla’nın huzurunda imiş gibi yemeğe bağlıdır. Abdesti de Allah’u Teâla’nın huzuruna imiş gibi alacaksın ve namaza başlarken iftitah tekbirini kimin huzurunda durduğunu bilerek, düşünerek söyleyeceksin. (Şah-ı Nakşibendi Hz.)

Nefsine tabi olan Allah’a nasıl kul olur? Ey insan kime tabi isen onun kulu olursun! (Abdullah Dehlevi Hz.)

“Kim ki, Hak’dan bir zaman gafil olur,
O vakit gizlice kâfir (perdelenir) olur.”

Huzurdan ayrılanı yumurtanın beyazının sarısını kapladığı kapladığı gibi şeytan ve nefs onu kaplar. “Daima Hakk’ın huzurunda olma bilincine erişmekle meleklerin nitelikleriyle vasıflan.” (M. İbn’i Arabi Hz.) Bir hedef belirle oraya kadar huzur halini muhafaza et, ondan sonra bir daha böyle yaparak huzur halini muhafaza et! “İnsan her daim Cenab-ı Hakk’ın huzurunda bulunmuş gibi hareket etmesi lazım işte vuslat budur!” (İmam Efendi Hz.)