"Bu Kapı Yokluk Kapısıdır, Varlık Elbisesi İle Girilmez. Varmısın Ki, Yok Olmaktan Korkuyorsun. Yokluğu Görünce Yüz Çevirme Allah Aşkı Yokluk İe Bulunur!" (El-Aziz İrfan Ocağı)

Tasavvufi Tövbe Nasıl Olmalıdır?

Ey Talib-i Mevla! Mevla Teâla sana nasuh tövbe nasip eylesin. Bilesin ki, Bu yolda irade sahibi olmak yeni bir dinî hayatın başlangıcıdır. Günahları terkedip ibadet ve taatlere yönelme anlamına gelen tövbe de bir bakıma iradedir ve bundan dolayı tasavvufta “birinci makam” sayılır. Tövbe işlenen günahlardan pişman olma, irade bunun yanı sıra Hakk’a giden yola girme isteği ve çabasıdır. Tövbe sağlam olmalıdır o zayıf olursa üstüne kurulan herşey yıkılır. Yani tövbe zayıf olursa en ufak zorlukta geri dönülebilinir. Tövbede niyet ve kararlılık çok önemlidir. Öyle kararlı olmalıyız ki, hiçbir kınayıcının kınamasına aldırmamalı ve kimsenin bizi bu yoldan döndüremesine izin vermemeliyiz. “Ey iman edenler! Sizden kim dininden dönerse bilsin ki Allah öyle bir kavim getirecektir ki Allah onları sever, onlar da Allah’ı severler; müminlere karşı alçak gönüllü, kâfirlere karşı vakarlıdırlar; Allah yolunda cihad ederler ve hiç kimsenin kınamasından korkmazlar. İşte bu Allah’ın dilediğine verdiği bir lutfudur. Allah’ın lutfu geniştir; O, her şeyi bilir.” (Maide Sür: 54)

Tövbenin hakikati beşeri varlıktan yani varlık idda etmekten tövbe ve istiğfar etmektir. Çünkü varlıkta “benlik” vardır. Hadis-i Şerif’te “Günah için sana vücudun (varlığın) yeter” buyrulmuştur. Günlük istiğfar çekerken niyetimizde günahımızla beraber varlık iddamız içinde olmalıdır!

“Yok, ol da var ol Hak’la, Var Hak’a yar ol Hak’la,
Giryan u zar ol Hak’la, Gel benliği terk ede gör.”
(İmam Efendi Hz.)

Son nefesteki halimizi düşünürsek hiçbir bağın, hiçbir alakanın bize fayda veremeyeceği ve hepsinin birer imtihan olduğunu o anda sadece Hz. Hakk’la olmayı ve rahat bir can vermeyi düşünürüz. Bunun için de “Kişi yaşadığı hal üzere ölür ve öldüğü hal üzere haşr olunur” (Hadis-i Şerif) yani son nefeste nasıl ki tamamen Hakk Teâla’yı düşünmemiz lazımsa hayatımız boyunca da o şekilde uyanık olmalıyız. “Son nefeste ne ile meşgul olmak istiyorsan yaşarken onunla meşgul ol.” (Şah-ı Nakşibendi)

“Günaha üzülmek, taate mağrur olmaktan iyidir,

Ey hakikatten uzak Mazhar! Namazınla öğünme.”